Tragedia w szkole. 15-letni Roman skoczył z dachu. Do tragedii doszło w miejscowości Parchovany we wschodniej Słowacji 20 listopada. Jeden z uczniów, 15-letni Roman podczas przerwy między lekcjami miał skoczyć z dachu budynku. Wszystko to na oczach kolegów. Na jaw wychodzą nowe, wstrząsające szczegóły. Co powinien umieć 5 latek? Jeśli moje dziecko nie umie jeszcze łączyć liter, to znaczy, że będzie miało problemy w szkole? Rodzice otoczeni są mnóstwem sygnałów z otoczenia. A to że dziecko powinno rozwijać się szybciej, wolniej, w zgodzie z naturą, w mieście, ale i na wsi, wśród ludzi, ale najbliżej rodziców… Stanie się przy tym dojrzalsze emocjonalnie, bardziej samodzielne, odważne, pewniejsze siebie i będzie łatwiej nawiązywało kontakt z rówieśnikami i dorosłymi niż jego koledzy, którzy pozostali w przedszkolu. Łatwiejszy start w późniejszych etapach edukacji. Dziecko rozpoczynające naukę w szkole w wieku 6 lat szybko prześcignie Branża Dziecięca – zabawki i artykuły dla dzieci część 1. Zabawki i artykuły polecane przez wiodących producentów i dystrybutorów współpracujących z magazynem „Branża Dziecięca”. Splątane losy. Zanim zapomnę. „Splątane losy. Zanim zapomnę” to kolejna już historia z echami przeszłości i drugim dnem. Opowieść o Organizacja oddziału przedszkolnego przy szkole podstawowej. Zajęcia w oddziale przedszkolnym – czy mogą rozpoczynać się o godz. 7:00. Procedura utworzenia oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej. Dziecko 5-letnie może być przyjęte do oddziału przedszkolnego zorganizowanego w szkole podstawowej. Sprawdź. Nie zabierajcie dzieciństwa, nieodwracalnego czasu, złotego okresu życia dziecka. 6-latek nie umie maskować i tłumić swych przeżyć emocjonalnych. Prawie do końca okresu przedszkolnego, wskutek niepełnej dojrzałości układu nerwowego i niewykształconych jeszcze procesów hamowania, dziecko jest bardzo pobudliwe. Dlatego też nawet . Do incydentu doszło w marcu 2017 roku. Od tego czasu asystentka nauczyciela nie wróciła do pracy z dziećmi w szkole w zachodnim Londynie, gdyż nadal cierpi na zespół stresu pourazowego i depresję. 44-letnia Aleksandra Aukett podczas chodzenia musi podpierać się nauczyciela twierdzi, że po ataku 5-letniego chłopca cierpi na "chroniczne bóle". Pokrzywdzona złożyła pozew przeciwko London Borough of Hillingdon - lokalnemu organowi odpowiedzialnemu za nadzorowanie mam ograniczenia. Nie zbliżam się do poziomu mobilności, sprawności i zdrowia, na jakim byłam przed wypadkiem - mówił kobieta w sądzie. Adwokat Aleksandry Aukett powiedziała w sądzie, że 5-latek najpierw zaatakował inne dziecko. Kiedy asystentka poprosiła, by reszta dzieci przeniosły się w inne miejsce chłopiec rzucił się na nią na korytarzu, uderzył w klatkę piersiową, zaczął ją szczypać, a następnie kopnął ją "w biodro, pachwinę i nogi".5-letni chłopiec opisany jako "duży jak na swój wiek" spowodował u kobiety urazy dolnego odcinka kręgosłupa, klatki piersiowej oraz długotrwały stan trakcie procesu wyszło na jaw, że chłopiec miał już wcześniej inny incydent związany z "fizyczną napaścią na innych uczniów i personel". Prawniczka 44-latki argumentowała, że "do przewidzenia było to, że dziecko może poważnie zranić albo innego ucznia, albo jednego z nauczycieli". Właśnie zakończył się proces w tej sprawie. Sąd stanął po stronie pokrzywdzonej i nakazał lokalnemu organowi odpowiedzialnemu za nadzorowanie szkoły wypłacić jej 140 tys. funtów odszkodowania, a także pokryć rachunki jej także: Ilu jeszcze Ukraińców może przyjąć Polska? Specjalista szacuje liczby Pięcioletnie dziecko powinno sygnalizować siusianie i przesypiać noc bez oddawania moczu. Jeśli w tym wieku często zdarza mu się budzić w mokrym łóżku, najlepiej udać się do lekarza, by zdiagnozował problem. Jeżeli dziecko moczy się codziennie tylko w nocy i trwa to od urodzenia a nie jest spowodowane chorobami dróg moczowych, wówczas mówimy o pierwotnym izolowanym moczeniu nocnym. Etiologia nie jest do końca znana. Przyczyną może być przepełnienie pęcherza moczowego, który produkuje zbyt dużą ilość moczu. Częściej dopada to dzieci rodziców moczących się w dzieciństwie. O moczeniu nocnym wtórnym mówimy, gdy dziecko zdołało nauczyć się kontrolować czynność pęcherza we śnie po czym nagle zaczyna siusiać w nocy do łóżka. Przyczyną mogą być zaburzenia czynności pęcherza, zakażenie układu moczowego, wady anatomiczne dróg moczowych, zaburzenia emocjonalne, alergia pokarmowa czy zespół bezdechu sennego. Do lekarza na pewno należy iść, gdy w nocy moczy się dziecko, które ukończyło cztery lata, lub gdy rodzice podejrzewają, że malec może cierpieć na zapalenie pęcherza, które objawia się zazwyczaj nieprzyjemnym zapachem moczu, bólem i pieczeniem podczas siusiania, popuszczaniem moczu w ciągu dnia. — Gdy moczenie pojawia się po wielu suchych nocach i zdarza się każdej nocy, również należy odwiedzić specjalistę — podpowiada Barbara Leszczyńska, pediatra z warszawskiego Gabinetu Medycyny Rodzinnej przy ul. Dzierzby 20. Mocz do analizy Im wcześniej lekarz postawi diagnozę, tym szybsze będą efekty leczenia. Na początek bada się mocz, by sprawdzić czy nie pojawiły się infekcje dróg moczowych oraz sprawdza poziom glukozy, by wykluczyć cukrzycę. — Jeśli podejrzewamy, że moczenie jest przyczyną nieprawidłowej budowy dróg moczowych, bo np. dziecko popuszcza także w dzień, lub gdy badania ogólne wyszły źle, dodatkowo wykonujemy USG jamy brzusznej lub rentgen dróg moczowych — dodaje specjalistka. Metody leczenia zależą od postawionej diagnozy. — W przypadku wrodzonych wad dróg moczowych robi się zabieg lub operację, po których zazwyczaj wszystko wraca do normy — wyjaśnia dr Leszczyńska. W pozostałych przypadkach leczenie polega na podawaniu leków, które albo regulują czynność dolnych dróg moczowych albo poprawiają zagęszczenie moczu nocą. Można w tym czasie zakładać dziecku na noc pieluchę i nagradzać za każdą suchą noc. Należy pamiętać, by na dwie godziny przed spaniem nie dawać żadnych napojów dziecku i koniecznie wysadzać je zanim się położy do łóżka, a później jeszcze raz, przed pójściem rodziców spać. Kuracja lekami trwa na ogół kilka miesięcy, po czym się przerwę w podawaniu medykamentów i sprawdza jak dziecko sobie radzi po ich odstawieniu. Efekty najczęściej są zadowalające i nie trzeba kontynuować leczenia. — Z pieluch powinno się zrezygnować jak najwcześniej, najlepiej po kilku lub kilkunastu suchych nocach, by dziecko mogło kontrolować moczenie się — dodaje. Przyczyną siusiania do łóżka mogą być problemy psychiczne Gdy w domu zdarzają się częste awantury, konflikty, następują zmiany w życiu malucha, np. pojawia się rodzeństwo lub idzie do przedszkola. W tym przypadku pediatra może skierować dziecko do psychologa. — Jego pomoc bywa uzupełnieniem leczenia, bo czasem rodzice nie uświadamiają sobie, jakie czynniki mogą dziecko stresować. Coś co dla dorosłego jest błahostką, np. kłótnia z koleżanką w przedszkolu lub między rodzicami, dla dziecka może być ogromnym problemem, z którym sobie nie radzi — tłumaczy lekarka. Nie śmiać się i nie krzyczeć Małe dziecko siusiające do łóżka lub w majtki, nie będzie przejmować się tym dopóki rodzice nie będą mu dokuczać, zawstydzać i naśmiewać się z niego. — Nie wolno krzyczeć na dziecko, które zrobi siku w majtki, mówić "jak mogłeś?, „coś ty zrobił?”, „znowu trzeba będzie prać”, „jesteś niegrzeczny, niezdara" itp. Malec zacznie się jeszcze bardziej stresować i moczenie może się nasilić — ostrzega lekarka. Należy być cierpliwym, spokojnym i opanowanym. — Z kilkulatkiem lepiej spokojnie porozmawiać, być może będzie potrafił powiedzieć dlaczego siusia do łóżka — dodaje. — Gdy odpowiednio zmotywujemy pociechę, będziemy chwalić ją za każdym razem, gdy uda się jej przespać noc bez mokrego prześcieradła, nagradzać ją, gdy obudzi się, by zrobić siusiu, być może będzie bardziej zmotywowana do samodzielnego korzystania z toalety. Mokra noc przy przeziębieniu — Nie trzeba się martwić, gdy od czasu do czasu posika się dziecko, które jest akurat przeziębione, wypiło zbyt dużo przed snem, obejrzało bajki, które go wystraszyły lub było świadkiem jakichś dramatycznych zdarzeń — uspokaja dr Leszczyńska. Starszemu dziecku ma prawo sporadycznie przytrafić się tzw. mokra noc. Rozpoczęcie edukacji to bardzo ważna chwila w życiu małego człowieka, dlatego tak ważne jest przygotowanie dziecka na tę chwilę i wybranie odpowiedniego momentu. Dużo mówi się o poziomie rozwoju 6-latka oraz jego dojrzałości, jednak warto przyjrzeć się bliżej i dokładnie przeanalizować zdolności, jakie posiada dziecko w tym wieku. Co powinno umieć 7-letnie dziecko idące do pierwszej klasy? Co powinien umieć 6-latek? Rozmawiamy z psychologiem i fizjoterapeutą Joanna Kaczyńską z Centrum Terapii WYSPA. Wielu rodziców wciąż zmaga się dylematem, czy swoje 6-letnie dziecko posłać do "zerówki", która przygotuje je do prawdziwej edukacji, czy może jednak maluch jest już na tyle rozwinięty i gotowy, by rozpocząć naukę w pierwszej klasie. Zacznijmy od komunikacji 6-latka, jak powinna wyglądać?Joanna Kaczyńska: Najważniejsze, by dziecko zarówno jeśli chodzi o zerówkę, jak i o klasę pierwszą, w zrozumiały sposób potrafiło komunikować o swoich potrzebach i decyzjach. Dzięki temu będzie miało większe poczucie bezpieczeństwa i komfortu w każdej przedszkolnej czy szkolnej sytuacji. Około piątego roku życia kształtuje się umiejętność dostosowania się w rozmowie do rozmówcy. Dzieci w tym wieku chętnie mówią o sobie i najbliższym otoczeniu, ale rozwijają też umiejętność prowadzenia rozmów. Uczą się dialogu, uważnie słuchać odbiorcy, uwzględniać jego punkt widzenia oraz podtrzymywać jego uwagę w trakcie względem artykulacyjnym mowa 6-latka powinna być już w pełni zrozumiała dla otoczenia. Sześciolatek powinien mieć już opanowane wszystkie głoski, a także umiejętność budowania zdań złożonych. Dziecko, które kończy edukację przedszkolną i rozpoczyna pierwszą klasę szkoły podstawowej powinno także starać się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym; mówić płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do dziecko w zerówce musi umieć czytać i pisać ?Dziecko w zerówce absolutnie nie musi umieć czytać ani pisać. Nauka w zerówce to głównie edukacja przez zabawę i ma ona na celu przygotowanie dziecka do przyswojenia wymienionych umiejętności w szkole podstawowej. Jedną z takich form "nauczania" jest Metoda Dobrego Startu wykorzystywana w niektórych placówkach. Jest to model składający się z trzech kluczowych elementów: motorycznego, słuchowego i wzrokowego, dzięki którym rozwijane są funkcje, które później biorą udział w uczeniu się pisania i czytania, a wszystko to w sposób przyjazny długo 6-latek potrafi skupić uwagę?Umiejętność koncentracji uwagi jest oczywiście różna u poszczególnych dzieci. Niemniej jednak uważa się, iż u dzieci w wieku 6 lat proces dojrzewania układu nerwowego nie jest ukończony. W tym wieku dojrzewają jeszcze okolice kory mózgowej płatów czołowych odpowiedzialnych za kontrolę impulsów, planowanie itp. W związku z czym u 6-latków, w porównaniu z 7-latkami przeważają procesy pobudzenia nad hamowaniem. Występuje dominacja części podkorowej mózgu odpowiedzialnej za impulsy i emocje, w związku z tym charakterystyczną cechą funkcjonowania i zachowania dziecka jest impulsywność, pobudliwość, ruchliwość oraz duża emocjonalność. Dziecko coraz lepiej koncentruje uwagę, ale nadal dominuje uwaga mimowolna, niezależna od woli. Dziecko w niewielkim stopniu kieruje swoją uwagą, skupia ją przede wszystkim na sprawach dla niego interesujących i ciekawych. Uwaga dowolna, zależna od woli i wynikająca z konieczności skupienia się, zaczyna się dopiero kształtować. Dziecko 6-letnie koncentruje się około 20-30 większa motywacja i im bardziej interesujące zadanie, tym dłuższy czas koncentracji u dziecka. W związku z pobudliwością procesów nerwowych dziecko szybko wyczerpuje się, potrzebuje częstych przerw, odpoczynku, regeneracji w 7 roku życia zaczyna się kształtować uwaga dowolna, zależna od woli. Dziecko potrafi skupić się na poleceniu i kierować swoją uwagę na treści, które są mniej dla niego interesujące. Wzrasta wytrwałość przy pracy i gotowość do znoszenia związanego z nią dyskomfortu np. zmęczenia. Dziecko 7-letnie nie potrafi jeszcze koncentrować się przez całą lekcję (chyba, że treści są bardzo interesujące, a sposób przekazywania urozmaicony). W dużej mierze uwaga zależy od temperamentu dziecka. Czy 6-latek jest w stanie odnaleźć się w grupie dzieci - jakie ma umiejętności społeczne, emocjonalne?Sześciolatki dążą do kontaktu z innymi dziećmi. Są w stanie zorganizować sobie różnorodne zabawy, w tym zabawy tematyczne i ruchowe. Dziecko 6-letnie charakteryzuje się dużą zmiennością i intensywnością stanów emocjonalnych, doświadczane emocje są gwałtowne i intensywnie przeżywane. Z uwagi na słabsze możliwości hamowania i mniejszą dojrzałość układu nerwowego, dziecko może skłonność do przeżywania skrajnych emocji. Mogą mu się zdarzać gwałtowne wybuchów gniewu, złości, czy zazdrości. Dopiero zaczyna kształtować się zdolność do powściągania emocji i kontroli ich 6-letnie jest mało odporne na niepowodzenia, porażkę lub krytykę, bardzo wrażliwe na pochwałę, głównie w oparciu o pochwałę buduje motywację do pracy, na krytykę reaguje buntem, zniechęceniem i odmową. Dzieci słabo jeszcze rozumieją zewnętrzne normy i nakazy, raczej kierują się własnym kodeksem i poczuciem sprawiedliwości, odróżniają dobro od dzieci 7-letnich wraz z dojrzewaniem płatów czołowych mózgu pojawia się umiejętność powściągania emocji. Następuje rozwój uczuć wyższych - intelektualnych, społecznych, moralnych, estetycznych. Większa jest kontrola emocji oraz zdolność ich opisu i różnicowania. Dzieci zaczynają uwzględniać intencje i empatycznie podejmować perspektywę innej osoby. Dziecko jest spokojniejsze, mniej pobudliwe emocjonalnie, bardziej stabilne, wycisza się "kryzys" związany z gwałtownością wybuchów emocjonalnych i powinien umieć 6-latek, żeby poradzić sobie samodzielnie w szkole?Skąd wiadomo, czy 6-latek jest gotowy na rozpoczęcie szkoły? Ogólnie rzecz ujmując powinien być na tyle rozwinięty fizycznie, intelektualnie i emocjonalnie, by sprostać szkolnym wymaganiom. Ale co to właściwie oznacza? Ważnymi czynnikami są gotowość emocjonalna i społeczna dziecka - jego umiejętność dostosowania się do zasad, zdolność do panowania nad swoimi emocjami, kontrolowanie ich, umiejętność nawiązania więzi z innymi uczniami w grupie oraz nauczycielem. Gotowe emocjonalnie dziecko prawidłowo reaguje na uwagi dotyczące zachowania i postępów w nauce. Dziecko niegotowe emocjonalnie jest wybuchowe, drażliwe, agresywne, złości się lub płacze z błahego powodu, często wchodzi w konflikty z kolegami. Może też być wycofane, zalęknione, niepewne, napięte, płaczliwe. Gotowość społeczna objawia się także przez poziom samodzielności dziecka. Samodzielność ta dotyczy nie tylko czynności samoobsługowych takich jak ubieranie, jedzenie czy toaleta, ale także samodzielnego przygotowania się do zajęć, podejmowania prawidłowych decyzji w różnych sytuacjach społecznych. Dziecko gotowe społecznie rozumie proste sytuacje i wie, co jest dobre, a co złe, dobrze się czuje w nowym środowisku szkolnym, z chęcią podejmuje zadania we współpracy z innymi dziećmi. Przejawem braku gotowości społecznej jest stałe absorbowanie uwagi nauczyciela, domaganie się ciągłego istotnym czynnikiem jest gotowość intelektualna. Oznacza ona poziom zainteresowania dziecka nauką, zwłaszcza czytaniem, pisaniem, liczeniem, zaciekawieniem zjawiskami w najbliższym otoczeniu. Dziecko gotowe intelektualnie skupia uwagę przez dłuższy czas, potrafi z uwagą śledzić treść opowiadanej czy czytanej bajki. Jego mowa jest poprawna pod względem artykulacyjnym, a zasób jego słownictwa pozwala bez trudu porozumiewać się z innymi. Dziecko gotowe do podjęcia nauki w szkole potrafi doprowadzić rozpoczętą pracę do końca, bo ciekawi go wynik własnych poczynań. Nie bez znaczenia pozostaje także gotowość fizyczna, określająca sprawność i zdrowie dziecka. Trudno bowiem wyobrazić sobie chorowitego malca spędzającego wiele godzin w ławce, nosząc ciężki tornister szkolny czy z powodzeniem wykonującego różne zadania umysłowe czy fizyczne. Rodzice mogą liczyć na pomoc nauczycieli wychowania przedszkolnego oraz wsparcie poradni psychologiczno-pedagogicznych przy ocenie gotowości szkolnej ich pociech. Co powinno umieć dziecko idące do pierwszej klasy?Umiejętności, jakie powinno mieć dziecko idące do pierwszej klasy określa podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego. W zakresie umiejętności społecznych przyszły pierwszoklasista powinien między innymi obdarzać uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują, przestrzegać reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych, próbować przewidywać skutki swoich zachowań, potrafić przedstawić się, podając swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania, powinien także wiedzieć, komu można takie informacje podawać, znać nazwę miejscowości, w której mieszka, znać ważniejsze instytucje i orientować się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka, wiedzieć, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa, wiedzieć, że wszyscy ludzie mają równe prawa, wiedzieć, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umieć o nią poprosić, znać zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unikać ich, wiedzieć, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w zakresie czynności samoobsługowych dziecko rozpoczynające naukę w pierwszej klasie powinno już radzić sobie w takich sytuacjach jak: samodzielne mycie całego ciała, wycieranie go oraz mycie zębów, samodzielne korzystanie z toalety, samodzielne rozbieranie i ubieranie się, włączając w to dbanie o swoje rzeczy, tak by nie uległy zgubieniu lub kradzieży, dbanie o porządek w swoim otoczeniu oraz właściwe zachowanie się przy stole podczas rozpoczynający naukę w szkole podstawowej powinien pod względem umiejętności komunikacyjnych: zwracać się bezpośrednio do rozmówcy, starać się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym, mówić płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji, uważnie słuchać, dopytywać o niezrozumiałe fakty, formułować dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach, w zrozumiały sposób mówić lub w inny sposób komunikować o swoich potrzebach i sferze umiejętności poznawczych na temat otaczającego go świata, sztuki, wiedzy matematycznej przyszły pierwszoklasista powinien: klasyfikować obiekty w sensowny sposób i formułować uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne, starać się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbować przewidywać, co się może zdarzyć, przejawiać, w miarę swoich możliwości, zainteresowanie wybranymi zabytkami i dziełami sztuki oraz tradycjami i obrzędami ludowymi ze swojego regionu, wznosić konstrukcje z klocków i tworzyć kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), mieć poczucie sprawstwa - "potrafię to zrobić" i odczuwać radość z wykonanej pracy, rozpoznawać i nazywać zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku, nazywać oraz wyróżniać rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie, liczyć obiekty i odróżniać błędne liczenie od poprawnego, wyznaczać wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych, rozróżniać stronę lewą i prawą, określać kierunki i ustalać położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów, wiedzieć, na czym polega pomiar długości i znać proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą; znać stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w zakresie umiejętności czytania i pisania, a dokładniej gotowości do tych umiejętności, absolwent wychowania przedszkolnego: potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki, potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach, dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania, interesuje się czytaniem i pisaniem, jest gotowe do nauki czytania i pisania, słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich, interesuje się książkami, układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby, wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej, rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu. Wiemy, jak 6-latek przygotowuje się do nauki, a czy ważne jest odpowiednie przygotowanie szkoły?Poza prawidłowościami rozwoju dzieci należy pamiętać, że już od wczesnych momentów życia w każdym z nas jest ciekawość poznawcza i gotowość do odkrywania świata. I sukcesem dobrego nauczyciela jest, by tą ciekawość w uczniach rozbudzać, a nie gasić. Także nie tylko gotowość dziecka, ale i gotowość szkoły decyduje o tym, jak odnajdą się uczniowie na początku swej edukacyjnej przygody. Klasy pierwsze i "zerówki" przyszkolne zapełniają się pięcio- i sześciolatkami. To skutek reformy szkolnictwa, która od początku niepokoi rodziców przeciwnych tak szybkiemu posyłaniu swoich pociech do szkół. Tym razem rodzice pytają, co zrobić z 6-latkiem podczas wakacji, skoro szkoła nie organizuje w tym czasie dyżurów? - W czasie, gdy usilnie namawia się rodziców na posyłanie dzieci do szkół w wieku 6 lat, szkoła nie oferuje zerówkowiczom żadnej opieki latem, podczas dwumiesięcznych wakacji - pisze w liście do redakcji pani Iwona z Gdańska. Oto jej reformie szkolnictwa, która obniżyła wiek rozpoczęcia nauki, do zerówek i szkół trafiły już dzieci 5-, 6- i 7-letnie. Gdyby te same dzieci pozostały w przedszkolach mogłyby korzystać z dyżurów przedszkoli państwowych w wakacje. Jako dzieci chodzące do szkolnej zerówki nie mogą. Pytam więc, co rodzice pracujący mają zrobić w wakacje ze swoim dzieckiem? Wziąć dwumiesięczny urlop, zatrudnić opiekunkę, a może wysłać dziecko na dwumiesięczny obóz wakacyjny?Od początku wielu osobom nie podobał się pomysł przyspieszenia obowiązku szkolnego. Nagłe zamieszanie, niepokój rodziców, nauczycieli, brak jednoznacznych informacji o tym, jak reforma będzie wyglądała. Zastanawiałam się już wtedy, po co to wszystko, co dobrego ma z tego wyjść - poza tym, że państwo wypchnie dzieciaki z przedszkoli do szkół, a tym samym podniesie swoje statystyki i będzie mogło pochwalić się wystarczającą liczbą miejsc w placówkach okazało się, że reforma przynosi głównie szereg kłopotów: problem z rekrutacją, masowe odroczenia obowiązku szkolnego, zamieszanie wokół darmowego podręcznika, zmiana zasad tworzenia klas pierwszych - nie według miejsca zamieszkania, a daty urodzenia dziecka... i wiele bo może ktoś mi w końcu powie, gdzie w tym wszystkim są rodzice i dzieci? Dlaczego przedszkola, które pełnią dyżury wakacyjne nie chcą przyjąć dzieci sześcioletnich na czas wakacji? Zapewne chodzi o brak miejsc, więc dlaczego nikt nie pomyślał wcześniej o rozwiązaniu takiego problemu? Zapytam raz jeszcze, po co namawia się (a wręcz przymusza) nas, rodziców na posyłanie dzieci do szkół w wieku 6 lat, skoro wiążą się z tym tylko problemy?Podsumuję to jednym zdaniem: po raz kolejny nasze państwo wprowadziło nieprzemyślaną reformę i dowiodło, jak nie szanuje dzieci rodziców pracujących. Co Cię gryzie - artykuł czytelnika to rubryka redagowana przez czytelników, zawierająca ich spostrzeżenia na temat otaczającej nas trójmiejskiej rzeczywistości. Wbrew nazwie nie wszystkie refleksje mają charakter narzekania. Jeśli coś cię gryzie opisz to i zobacz co inni myślą o sprawie. A my z radością nagrodzimy najciekawsze teksty biletami do kina lub na inne imprezy odbywające się w Trójmieście. Diagnoza sześciolatka instrukcja dla nauczyciela pdfKarta diagnozy dziecka 5, 6 letniego pdfDiagnozy uczniów – przedszkolna i szkolna macDiagnoza dojrzałości szkolnej WSiP Dokumentacja Obserwacji Pedagogicznych do Przeprowadzania Analizy Gotowości Dziecka do Podjęcia Nauki w Szkole Podstawowej DIAGNOZY PRZEDSZKOLNEJ Podstawa prawna opracowania:• Rozporządzenie MEN z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 356)• Rozporządzenie MEN z dnia 18 stycznia 2017 r. w sprawie świadectw, dyplomów i innych druków szkolnych(Dz. U. z 2017 r. poz. 170 z późn. zm.). Zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Edukacji Narodowej obowiązkowym zadaniem każdego nauczyciela jest:• przeprowadzenie i dokumentowanie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci,• przeprowadzenie analizy i podsumowanie przeprowadzonych obserwacji na przełomie października i listopada, tak zwanej diagnozy przedszkolnej, w celu ocenienia gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej,• na podstawie zgromadzonych wyników diagnozy – opracowanie i zrealizowanie indywidualnego programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka (celem takiej analizy jest także przekazanie rodzicom informacji o poziomie gotowości szkolnej ich dzieci),• na podstawie dokumentacji obserwacji pedagogicznych i przeprowadzonej ich analizy, w terminie do końca kwietnia, wydanie rodzicom informacji o gotowości ich dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej (wzór dokumentu: Informacja o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej zawarty jest w rozporządzeniu MEN z dnia 18 stycznia 2017 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych nr 70 – MEN-I/54/2).Niniejsze opracowanie to zestaw arkuszy do badania gotowości do nauki w szkole podstawowej, które zawierają:• zestaw opisu umiejętności, wynikających z Podstawy Programowej Wychowania Przedszkolnego,• opisu umiejętności, które są sformułowane w sposób konkretny i sprawdzalny. Diagnoza Przedszkolna 6 – latka Arkusz badania gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej, każde dziecko w wieku poprzedzającym możliwość pójścia do szkoły powinno zostać poddane diagnozie przedszkolnej pod kątem gotowości do podjęcia nauki w szkole podstawowej. Niniejszy arkusz jest narzędziem skonstruowanym do tego celu. Na jego podstawie nauczyciele i rodzice otrzymują szczegółowe informacje o umiejętnościach dzieci, na podstawie których będą mogli przygotować odpowiednie wsparcie, aby dzieci dobrze przygotować do podjęcia nauki dokonuje się dwukrotnie: Diagnoza wstępna – październik/listopadDiagnoza końcowa – marzec/ przeprowadzeniu diagnozy, nauczyciel zobowiązany jest do wydania rodzicom informacji o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej w terminie do końca kwietnia. Do oceny poziomu umiejętności dzieci w poniższej diagnozie zastosowano system punktowy, gdzie:• 1 pkt – uzyskuje dziecko, które opanowało dana umiejętność• 0 pkt – uzyskuje dziecko, które nie opanowało danej umiejętnościW kolumnie UWAGI nauczyciel ma możliwość zanotowania dodatkowych informacji. Opis arkusza badania gotowości szkolnej Arkusz badania gotowości szkolnej umożliwia zdiagnozowanie dziecka w 5 sferach. Każda z nich została podzielona na kilka rozwojuKategorie szczegółoweRozwój psychomotorycznyOgólna sprawność ruchowaKoordynacja wzrokowo-ruchowaRozwój umiejętności społecznych i odporności emocjonalnej brakRozwój samodzielności/samoobsługa brakRozwój umiejętności szkolnychSprawność grafomotoryczna/gotowość do nauki pisaniaSłuch fonematycznyGotowość do nauki czytaniaUmiejętności w zakresie kompetencji matematycznychUmiejętności w zakresie wiedzy o otoczeniu społecznym i przyrodniczymRozwój funkcji poznawczychMyśleniePamięćUwagaPercepcjaMowa Punktacja zadań w arkuszu i interpretacja wynikówPo dokonaniu diagnozy należy zliczyć punkty i odnieść je do punktacji zawartej w tabeli. Ilość punktów określa poziom gotowości szkolnej dziecka: wysoki,średni, sumie dziecko może uzyskać 77 punktów. Punkty Procentowo Poziom gotowości szkolnej Interpretacja wyniku77p – 65p 100% – 85% wysoki Dziecko jest gotowe do podjęcia nauki w szkole – 38p 84% – 50% średni Dziecko można uznać za gotowe do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aczkolwiek konieczne jest podjęcie działań wspomagających w sferach, w których dziecko ma – 0p >50% niski Dziecko nie jest gotowe do podjęcia nauki w szkole podstawowej. Nauczyciel ma również możliwość określić poziom rozwoju dzieci w poszczególnych sferach: Przedziały punktowePoziom rozwoju Rozwój psychomotoryczny Rozwój umiejętności społecznych i odporności emocjonalnej Rozwój samodzielności/samoobsługa Rozwój umiejętności szkolnych Rozwój funkcji poznawczychwysoki 9p – 8p 16p – 14p 8p – 7p 27p – 23p 17p – 14pśredni 7p – 5p 13p – 8p 6p – 4p 22p – 14p 13p – 9pniski 4p – 0p 7p – 0p 3p – 0p 13p – 0p 8p – 0p Opracowała mgr Monika Banyś. KARTA DIAGNOZY DZIECKA Imię i nazwisko dziecka: ………………………………….Rok szkolny: …………………………..Osoba przeprowadzająca badanie: …………………………………. LateralizacjaPrawostronna Lewostronna NiejednorodnaOkoRękaNoga ROZWÓJ PSYCHOMOTORYCZNY OGÓLNA SPRAWNOŚĆ RUCHOWADziecko: Diagnoza wstępna Diagnoza końcowaTAK NIE UWAGI TAK NIE UWAGIUczestniczy w zabawach ruchowychMa płynne, skoordynowane ruchyUtrzymuje równowagę, stojąc na 1 nodze przez 30s(P i L noga łącznie)Zręcznie rzuca i chwyta przedmiotyJeździ na 2-kołowym rowerzeSchodzi ze schodów nie trzymając się poręczy, stawiając nogi naprzemiennie KOORDYNACJA WZROKOWO – RUCHOWAWrzuca piłkę do kosza z odległości 2 – 2,5m (2 razy na 3 rzuty)Sprawnie posługuje się nożyczkami, wycinając różne kształtyWiąże sznurowadłaROZWÓJ UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH I ODPORNOŚCI EMOCJONALNEJ Stosuje się do norm i zasad przyjętych w grupieChętnie bawi się z innymiBawi się zgodnie, nie wywołuje konfliktówSzuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalniePrzejawia poczucie własnej wartościOdczuwa i wyjaśnia swoją przynależność do rodziny, narodu i innych grupWspółdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych, podczas odpoczynkuStosuje się do poleceń nauczycielaRozpoznaje i nazywa emocje (radość, smutek, złość, zadowolenie, zdziwienie)Panuje nad nieprzyjemną emocją (podczas zabawy, w trudnej sytuacji lub czekania na swoją kolej)Przeżywa emocje w sposób pozwalający mu adaptację w nowym otoczeniuDostrzega, że zwierzęta posiadają zdolność odczuwania, troszczy się o nieZależy mu na dobrej ocenie swojej pracy, doprowadza ją do końcaPotrafi poradzić sobie z porażką i pokonywać trudności Używa zwrotów grzecznościowych (dzień dobry, do widzenia, przepraszam, proszę, dziękuję)Posługuje się swoim imieniem, nazwiskiem i adresemROZWÓJ SAMODZIELNOŚCI/ SAMOOBSŁUGAUtrzymuje porządek wokół siebie, sprząta po skończonej zabawieJest pozytywnie nastawione do samodzielnego rozwiązywania zadańSamodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczneZgłasza potrzeby fizjologiczneSamodzielnie ubiera się i rozbieraZapina ubranie na guziki, zatrzaski i zamek błyskawicznySpożywa posiłki z użyciem sztućcówNakrywa do stołu i sprząta po posiłkuROZWÓJ UMIEJĘTNOŚCI SZKOLNYCH SPRAWNOŚĆ GRAFOMOTORYCZNA/GOTOWOŚĆ DO NAUKI PISANIAUżywa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i prób pisaniaPrzyjmuje prawidłową postawę podczas rysowaniaPrawidłowo odwzorowuje figury geometryczne i inne znaki graficzneOkreśla kierunki i miejsca na kartce papieruKreśli wybrane litery i cyfry na gładkiej kartce papieru ROZWÓJ UMIEJĘTNOŚCI SZKOLNYCH SŁUCH FONEMATYCZNYPotrafi znaleźć rym do podanego słowaDzieli zdanie na wyrazyDokonuje analizy i syntezy sylabowej wyrazuRozróżnia głoski na początku i końcu w prostych fonetycznie słowachGOTOWOŚĆ DO NAUKI CZYTANIARozpoznaje literyOdczytuje wyrazy utworzone z poznanych liter w formie napisów drukowanychUIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE KOMPETENCJI MATEMATYCZNYCHLiczy obiektyRozpoznaje cyfry oznaczające liczby od 0 do 10Odróżnia liczenie błędne od poprawnegoWykonuje dodawanie i odejmowanie w sytuacji użytkowejPosługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymiRozróżnia podstawowe figury geometryczneRozróżnia stronę lewą i prawąOkreśla kierunki i ustala położenie przedmiotów w stosunku do własnej osoby oraz innych przedmiotówUMIEJĘTNOŚCI W ZAKRESIE WIEDZY O OTOCZENIU SPOŁECZNYM I PRZYRODNICZYMWymienia nazwę swojego kraju i jego stolicy, rozpoznaje symbole narodowePosługuje się pojęciami dot. następstwa czasu (wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem) Posługuje się nazwami: pór roku,dni tygodnia,miesięcy Rozpoznaje modele monet i banknotów o niskich nominałachRozumie do czego służą pieniądze w gospodarstwie domowymPosługuje się pojęciami dot. zjawisk przyrodniczych w życiu zwierząt, roślin i ludziROZWÓJ FUKNCJI POZNAWCZYCH MYŚLENIEUkłada przedmioty w grupy, szeregi i rytmyKlasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru i przeznaczeniaRozumie związkiprzyczynowo – skutkowe między zdarzeniami układając historyjkę obrazkowąPAMIĘĆZapamiętuje treść poleceńDość szybko uczy się wierszy i piosenekZapamiętuje prosty układ tanecznyUWAGASkupia uwagę przez dłuższy czas na tej samej czynnościPotrafi z uwagą śledzić treść czytanej lub opowiadanej bajkiPERCEPCJAUkłada obrazek z częściWskazuje 6 i więcej elementów, którymi różnią się obrazkiOdwzorowuje obrazek MOWAMówi poprawnie pod względem: artykulacyjnym,gramatycznym,fleksyjnym,składniowym Odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach, objaśnia ich kolejnośćWypowiadając się używa zdań złożonych Inne informacje o dziecku (zdolności dziecka, dane o stanie zdrowia, frekwencja itp.).…………………………………. Podpis nauczyciela źródło: Monika Banyś, oraz opracowanie własne Pakiety lekcyjneZajęcia rewalidacyjne dla ucznia ze spektrum autyzmuBawimy się razem – zajęcia rewalidacyjne dla uczniów ze spektrum autyzmuUczeń z niedosłuchem – program rewalidacji indywidualnejPojęcia ilościowe – Rozwój umiejętności szkolnych w spektrum autyzmu – scenariusz zajęćPrzykładowy program terapii pedagogicznej dla ucznia z ASD – poziom poznawczyZajęcia rewalidacyjne – spektrum autyzmu i zaburzenia pokrewneUkładanie w logiczny ciąg – spektrum autyzmuĆwiczenia percepcji słuchowej – pomysły na zajęcia rewalidacyjne dla dzieci ze spektrum autyzmuPrzykładowa ocena pracy rewalidacyjnejDepresja i nawykowe wyrażenia w autyzmie – zajęciaPrzykładowe sprawozdanie z zajęć rewalidacyjnychKształtowanie obrazu i schematu ciała oraz orientacji przestrzennej – autyzm #arkusz #ASD #Asperger #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #język #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #techniki #terapia #uczeń #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #zdrowie #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm

5 latek w szkole