Stosowanie używek, np. takich jak papierosy, zwykle wzmaga problem z trądzikiem. Podobnie jest z nieprawidłową dietą, która ma niebagatelny wpływ na kondycję skóry. Do diety warto wprowadzić duże ilości owoców, warzyw, błonnika, witamin z grupy E, a także kwasów omega-3. Ponadto warto zadbać o odpowiednie nawodnienie. Z pewnością niejeden okaże się skuteczny i w twoim przypadku! 1. Czosnek skutecznie usuwa kurzajki. Czosnek to roślina lecznicza o silnych właściwościach redukujących zmiany w obrębie naskórka. W celu usunięcia kurzajki należy wykorzystać świeży ząbek czosnku. Zmiażdż go dokładnie tak, by powstała gęsta pasta. Świerzbowiec składa jaja w specjalnie wydrążonych tunelach pod grubą warstwą naskórka, najczęściej w takich okolicach ciała, jak dłonie, łokcie, podeszwy, nieraz też okolice intymne, bikini, brodawki sutkowe czy okolice pępka. Wybiera miejsca, w których skóra wydaje się mu najgrubsza. Unika twarzy. Występuje od szyi w dół. Jak powiększyć piersi w domu? Domowe sposoby; Etapy rośnięcia piersi Według skali Tannera, umożliwiającej ocenę dojrzałości płciowej dzieci, młodzieży i dorosłych, rozwój piersi można uporządkować w 5 fazach: Faza I - p rzed okresem dojrzewania - uwypukleniu ulegają brodawki sutkowe u dziewczynek. Takie zmiany pojawiają się częściej w okolicach piersi. Jedną z nich są guzki na brodawkach sutkowych. To dlatego tak ważne jest zwracać szczególną uwagę na jakiekolwiek anormalności mogące dotykać nasze piersi . Zaliczamy do nich: Wypryski. Potliwość. Guzki. Zaczerwienienie. Nadwrażliwość. Na każdym etapie laktacji może dojść do zatkania przewodu mlecznego. Czasami może to być spowodowane uciskiem ubrania, zwłaszcza biustonosza z fiszbinami, torby czy mocnym masażem piersi, ale również nieprawidłową techniką karmienia, rzadkimi lub krótkimi karmieniami. W tym przypadku najwłaściwsze jest częste przystawianie do . Brodawki wirusowe są skórną manifestacją zakażenia wywołanego wirusem HPV. Jak wygląda brodawka wirusowa na stopie, a także na dłoni, twarzy i szyi? Czym różnią się od siebie poszczególne rodzaje wykwitów? Na czym polega ich leczenie? Brodawki wirusowe Brodawki wirusowe są grudkowatymi zmianami skórnymi, wywołanymi przez wirus brodawczaka ludzkiego, znany szerzej jako HPV (łac.: Human papillomavirus). Najczęściej występują na stopach, dłoniach, palcach rąk, szyi i twarzy. Problem ten jest niemal powszechny. Szacuje się, że w ciągu całego cyklu życia zakażenie HPV przechodzi mniej więcej 50-60 procent populacji. Wiele osób nie odczuwa z tego powodu żadnych dolegliwości – wirus skutecznie bowiem jest neutralizowany przez sprawny system odpornościowy. U znacznej jednak części zakażonych dochodzi do rozwoju procesów chorobowych różnego typu, z których niektóre są niegroźne, inne zaś stanowią śmiertelne niebezpieczeństwo. Wymienić w tym kontekście można przede wszystkim: brodawki wirusowe, kłykciny kończyste, nowotwory złośliwe, w tym rak szyjki macicy, sromu, pochwy, prącia, odbytu oraz gardła i krtani. Jeżeli chodzi o brodawki wirusowe, wyróżnić można kilka podstawowych postaci tego typu wykwitów skórnych, występujących w różnych lokalizacjach, mających odmienny charakter i wygląd, a także wywoływanych przez inne typy wirusa. Należą do nich: brodawki stóp – mozaikowe lub tzw. myrmecia, brodawki zwykłe (kurzajki), najczęściej zlokalizowane na dłoniach, brodawki płaskie, pojawiające się zwłaszcza na twarzy i szyi. Jak powstaje brodawka wirusowa? Powodujący występowanie brodawek wirus HPV jest patogenem niejednorodnym. Jak dotąd wyodrębniono ponad 100 jego typów, które podzielone zostały na grupy, w tym między innymi alfa, beta i gamma. Wirus HPV przenosi się z człowieka na człowieka w jeden z trzech potencjalnie możliwych sposobów: poprzez kontakt z zakażonym złuszczonym naskórkiem nosiciela, wczasie kontaktów seksualnych, wczasie porodu, z matki na dziecko. Brodawka wirusowa jest efektem zakażenia wirusem HPV typu 1 lub 2, a także 3, 4, 7, 10, 27 oraz 28 (natomiast kancerogenne są odmiany 16 i 18). W praktyce do zakażeń dochodzi najczęściej na basenach, w salach gimnastycznych, w środkach masowej komunikacji, w szkołach i przedszkolach – wszędzie tam, gdzie nieosłonięta skóra ma kontakt z powierzchniami, na których mogą bytować drobnoustroje typu HPV. Bardzo łatwo jest się też zarazić poprzez uścisk dłoni oraz w czasie aktywności seksualnej, za sprawą styczności z narządami płciowymi oraz odbytem osoby będącej nosicielem wirusa. Brodawka wirusowa na stopie Brodawka wirusowa na stopie jest doświadczeniem niemal powszechnym u osób, które chodzą boso w miejscach publicznych, takich jak basen, sauna czy sportowa szatnia. W zależności od czynnika etiologicznego i charakteru zmian skórnych, wyróżnia się dwie podstawowe odmiany brodawek na stopach. Myrmecia. Powodowane są przez wirus HPV 1. Mają średnicę kilku milimetrów, są twarde, wyraźnie wystające ponad powierzchnię skóry, ale też głęboko w niej zakorzenione. Towarzyszą im lokalne odczyny zapalne. Występują pojedynczo. Przy chodzeniu powodują ból. Ustępują na skutek leczenia lub samoistnie, na końcowym etapie przybierając barwę czarną. Brodawki mozaikowe. Efekt zakażenia wirusem HPV 2. Występują w większych grupach. Są mniejsze i słabiej wyczuwalne, niż myrmecia, nie sięgają też głęboko pod powierzchnię skóry i nie powodują stanów zapalnych. Kurzajki wirusowe na dłoniach Występujące na dłoniach kurzajki wirusowe, to tak zwane brodawki zwykłe. Powodowane są przede wszystkim przez wirus HPV 2, z rzadka także 1, 4 oraz 7. Tego typu zmiany skórne mają do kilkunastu milimetrów średnicy, okrągły ale nie idealnie regularny kształt oraz szorstką, wręcz chropowatą powierzchnię. Są wypukłe, a ich kolor zazwyczaj jest neutralny, cielisty. Grudki mogą się pojawiać w większej ilości, z czasem zlewają się w większe powierzchnie. Nie towarzyszą im odczyny zapalne. Typowe lokalizacje, to wewnętrzna powierzchnia dłoni, a także okolice wału paznokciowego i przestrzeń pod płytką paznokciową. Tego typu brodawki wirusowe nie są bolesne, jednak mało estetyczne objawy mogą się utrzymywać przez kilka miesięcy, a nawet lat, powodując znaczny dyskomfort u pacjenta. Brodawki wirusowe na twarzy i na szyi Brodawki wirusowe na twarzy i na szyi najczęściej są tzw. brodawkami płaskimi. Są to zmiany skórne wywoływane są przez wirus HPV 3, ewentualnie HPV 10, 27 lub 28. Od pozostałych różnią się tym, że mają silnie spłaszczoną powierzchnię oraz ciemny kolor, wyraźnie odznaczający się na powierzchni skóry. Przeważnie występują w większych grupach, rozsiane w liczbie kilku, kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu na znacznej powierzchni, nie tylko na twarzy i szyi, ale też dłoniach, przedramionach, ramionach, plecach. Mogą się utrzymywać latami, po czym znikają samoistnie i grupowo, chwilę wcześniej zmieniając barwę na wyraźnie czerwoną. Nie są groźne, ale należy je różnicować z podobnymi z wyglądu zmianami nowotworowymi. Lek na brodawki wirusowe O ile nie istnieją leki, a jedynie szczepionki na wirus HPV, o tyle możliwe jest skuteczne leczenie wywoływanych przez niego brodawek. Jeśli chodzi środki farmakologiczne, najczęściej miejscowo stosuje się 15-procentowy kwas salicylowy, który powoduje usuwanie nadmiernie zrogowaciałego naskórka. W użyciu jest też imikwimod, lek będący tzw. modulatorem odpowiedzi immunologicznej, lokalnie wywołujący stan zapalny w celu likwidacji źródła zakażenia. Coraz częściej stosuje się też 5-fluorouracyl, będących fluorowaną pochodną pirymidyny o działaniu cytostatycznym. Jest to środek przeznaczony przede wszystkim do leczenia chorób nowotworowych, ale w ostatnich latach wykorzystywany także w dermatologii. Usuwanie brodawek wirusowych Oprócz leczenia farmakologicznego, możliwe jest też usuwanie brodawek wirusowych w gabinecie zabiegowym. Dostępne są takie metody, jak: zamrażanie płynnym azotem, laser, elektrokoagulacja, łyżeczkowanie. Procedury te wykonywane są ambulatoryjnie, bez konieczności hospitalizowania. Każdy z zabiegów przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, dlatego nie powinien być dla pacjenta bolesny, aczkolwiek dopuszczalny jest pewien „dyskomfort”. W przypadku zmian mnogich, zazwyczaj usuwa się zaledwie kilka z nich, zakładając że pozostałe ustąpią po zabiegu samoistnie. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Nie żałuj czasu dla swoich piersi. Zafunduj im odpowiednie zabiegi pielęgnacyjne, które poprawią nie tylko wygląd skóry. Co robić, a czego nie, by piersi były jędrne, a skóra elastyczna? Według obiegowej opinii po karmieniu dziecka piersi nigdy nie będą takie same. Tak, to prawda, ale nie zawsze tak musi być. Bardziej niebezpieczny jest okres ciąży. Wahania hormonalne i gwałtowne zmiany wielkości biustu mogą spowodować rozciągnięcie skóry i rozstępy. Dlatego radzi się, by od początku ciąży pielęgnować piersi, tzn. stosować kremy odżywcze i zapobiegające rozstępom; starannie dobrać biustonosz z szerokimi ramiączkami, dobrze podtrzymujący ciężkie piersi. A co po ciąży i karmieniu? Kontynuować! Nie rezygnuj z codziennej pielęgnacji piersi. Do mycia zamiast mydła, które wysusza skórę, używaj delikatnych żeli lub olejków. Złuszczaj, nawilżaj i masuj. I co jeszcze? Ćwicz codziennie mięśnie podtrzymujące piersi Wzmacniasz wtedy mięśnie klatki piersiowej, które podtrzymują biust. Również pływanie (przede wszystkim żabką), piłka ręczna, siatkówka pomagają utrzymać sprężystość mięśni. Oprzyj przedramiona o ścianę i naciskaj na nią z całej siły. Powtórz 5 razy Uklęknij, rozsuń nogi, wyprostowane ręce oprzyj o podłogę. Opuszczaj się powoli, starając się dotknąć biustem podłogi. Powtórz 10 razy Stań tyłem do biurka, oprzyj na nim dłonie. Opuszczaj się powoli, powróć do pozycji wyjściowej. Powtórz 10 razy. Czego piersi nie lubią Jest kilka rzeczy, które pogarszają stan skóry na piersiach, a także ich wygląd: Unikaj długich, gorących kąpieli – wysuszają skórę, która wtedy szybciej wiotczeje. Piersi nie lubią, gdy gwałtownie chudniesz albo przybierasz na wadze – wtedy skóra na biuście rozciąga się, traci jędrność, mogą pojawić się rozstępy. Staraj się trzymać proste plecy, ściągaj w tył łopatki i chodź z podniesioną głową – to doskonały trening dla mięśni podtrzymujących biust i naturalny sposób zapobiegający ich opadaniu. Unikaj spania na brzuchu – wtedy spłaszczasz piersi. Makijażowe triki Wizażystki mają swoje sposoby, by biust wydawał się mniejszy/większy lub po prostu atrakcyjny. Jeśli chcesz optycznie zmniejszyć biust, cały oprósz ciemnym pudrem. Gdy masz mały biust, wyprofiluj przestrzeń między piersiami ciemnym pudrem, a wypukłości rozświetl jasnym, np. z drobinkami złota. Dzięki temu będą się wydawać bardziej krągłe. Dekolt będzie wyglądać atrakcyjnie, jeśli posmarujesz skórę balsamem z perłowymi albo złotymi pigmentami. Opalanie – wróg piersi Pamiętaj, że słońce i biust to wyjątkowo niedobrana para. Promienie UV bezpowrotnie uszkadzają włókna kolagenowo-elastynowe odpowiedzialne za jędrność skóry piersi. Opalając piersi, fundujesz im siateczkę zmarszczek. Ponadto po 30. roku życia na skórze mogą pojawić się trudne do usunięcia przebarwienia. Dlatego piersi i dekolt smaruj na plaży kremami z wysokim faktorem ochronnym. Domowe recepty na ładny biust Jak dbać o piersi? Peeling – złuszczając skórę, zapobiegniesz zaskórnikom i poprawisz wchłanianie aktywnych składników preparatu nawilżającego – peeling (drobnoziarnisty lub enzymatyczny) warto robić raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Na przemienny prysznic – raz ciepły, raz zimny – poprawia krążenie i napina skórę. Woda nie może być lodowata ani bardzo gorąca, zmieniamy ją co pół minuty. Sitko prysznica oddalamy od ciała, by strumień był dość mocny. Stosujemy okrężne ruchy, omijając brodawki. Zabieg kończymy zawsze zimną wodą. Masaż rękawicą frotté lub niezbyt szorstką myjką – masaż piersi rób za każdym razem, gdy bierzesz prysznic. Po wytarciu ciała nałóż preparat ujędrniający – warte polecenia są te z wyciągami z bluszczu, alg, skrzypu, szałwii, arniki. Nabierz na dłonie kosmetyk i masując ciało, wykonaj nimi kilka ósemek. Na koniec nałóż preparat na dekolt aż do ramion. Raz w tygodniu stosuj maseczkę odżywczą – możesz ją zrobić w domu. Potrzebujesz 2 łyżki tłustej śmietany, 2 łyżki miodu, 2 łyżki zmielonego siemienia. Rozsmaruj na biuście, zmyj po kwadransie. Skóra będzie gładka i nawilżona. Jeśli masz przebarwienia na dekolcie i piersiach, skórę codziennie przecieraj tonikiem rozjaśniającym – możesz go zrobić sama. Do szklanki przegotowanej, ostudzonej wody dodaj sok z jednej cytryny. Nasączaj nim płatki kosmetyczne i przecieraj skórę. Tonik możesz trzymać w lodówce przez kilka dni. ZOBACZ TEŻ: Urodowe problemy po ciąży i porodzie Podobnie jak każda inna część ciała człowieka, sutki mają różne kształty i rozmiary. Niewielki procent kobiet i mężczyzn ma zbyt płaskie, wklęsłe sutki, duże brodawki sutkowe albo sutki niesymetrycznie ustawione. Plastyka brodawek sutkowych w Beauty Skin w Warszawie może rozwiązać te problemy. Wklęsłe, wystające albo duże sutki – problem, który można rozwiązać Sutki i otaczający je ciemny obszar, znany jako otoczka, są podstawowymi cechami piersi. Rozmiar i kształt sutków i otoczek w znacznym stopniu przyczyniają się do ogólnego wyglądu Twojego biustu. Czy to z powodu genetyki, starzenia się czy karmienia piersią, wygląd brodawek sutkowych może odbiegać od normy. Na szczęście chirurgia plastyczna może pomóc Ci uporać się z tym problemem. Plastykę brodawek sutkowych stosuje się przy takich niedoskonałościach jak: wklęsłe sutki wystające sutki powiększone otoczki brodawek asymetryczne sutki Korekcja sutków dla lepszego wyglądu piersi Wklęsłe sutki to najczęstszy powód przeprowadzania zabiegu plastyki brodawek sutkowych. Istnieją 3 stopnie inwersji brodawki, w zależności od jej nasilenia: Stopień 1: sutek jest wklęsły, można nim manipulować tak, aby wystawał, jednak po kilku minutach powraca do stanu odwróconego. Stopień 1 zazwyczaj nie wymaga operacji korekcyjnej, o ile nie wpływa to na pewność siebie i poczucie własnej wartości. Karmienie piersią jest zazwyczaj możliwe. Stopień 2: brodawka jest widocznie wklęsła, można ją jedynie zmusić do chwilowego wystawania poza otoczkę sutkową. Możliwe jest karmienie piersią, a korekta obejmuje operację na kanalikach mlekowych. Stopień 3 polega na tym, że nawet przy energicznej stymulacji sutek pozostaje wklęsły. W tym przypadku konieczna jest operacja, aby przywrócić równowagę siły mięśniowej. Istnieje kilka różnych metod wykonania zabiegu, w zależności od konkretnych problemów dotyczących sutków. W przypadku płaskich lub wklęsłych sutków chirurg wykonuje małe nacięcie i wyciąga zagłębioną część brodawki, zabezpieczając ją szwem, aby nie schowała się z powrotem. W przypadku zbyt wyciągniętych sutków usuwa się obrączkowaty (pierścieniowaty) fragmentu skóry brodawek u ich podstawy bez naruszania ciągłości przewodów mlecznych. Pierwsze nacięcie skóry brodawek wykonuje się okrężnie w miejscu ich połączenia z otoczką, a drugie kilka milimetrów powyżej na skórze samej brodawki. Następnie usuwa się skórę pomiędzy nacięciami. Jeżeli celem operacji ma być również zmniejszenie średnicy brodawki, konieczne jest ponadto wycięcie klinowatego fragmentu brodawki. Najczęściej zadawane pytania: Jak wygląda rekonwalescencja? Plastyka brodawek sutkowych jest procedurą ambulatoryjną wykonywaną w znieczuleniu miejscowym, trwa ok. 60 minut. Klinikę możesz już opuścić tego samego dnia. Czas rekonwalescencji jest stosunkowo krótki, do codziennej aktywności możesz wrócić w ciągu 2-3 dni po zabiegu. Zdjęcie szwów następuje zazwyczaj po 7-10 dniach od operacji. Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie kilku miesięcy. Przez kilka tygodni wokół sutków może pojawiać się krótkotrwały obrzęk, drętwienie i mrowienie. Większość pacjentów zgłasza niewielki dyskomfort, który można łatwo kontrolować za pomocą leków przeciwbólowych. Czy nadal będę w stanie karmić piersią? Korekcja sutków nie powinna wpływać na możliwość karmienia piersią. Jeśli operacja sutków została wykonana w połączeniu z redukcją piersi, zdolność do karmienia piersią zależy od ilości usuniętej tkanki. Czy pozostanie mi blizna? Cięcia podczas plastyki brodawek i otoczek sutkowych przebiegają w granicach otoczki, dlatego blizny po operacji są praktycznie niewidoczne. Plastyka brodawek sutkowych to prosty zabieg, dzięki któremu możesz uzyskać większą pewność siebie na co dzień, jak i podczas intymnych zbliżeń. Materiał Partnera Problem płaskich lub wciągniętych brodawek sutkowych może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Jest to spowodowane podobną budową anatomiczną – choć u mężczyzn przewody mleczne nie mają znaczenia, są obecne i mogą ulec skróceniu. Warto dodać, że zazwyczaj jest to problem wyłącznie estetyczny, jednak jeśli wklęsłe brodawki pojawiły się nagle, może świadczyć to np. o nowotworze sutka. Przyczyny wklęsłych brodawek sutkowych Choć wklęsłe brodawki sutkowe mogą świadczyć o poważnych problemach zdrowotnych, uspokajamy: zazwyczaj jest to wyłącznie defekt estetyczny. Nie należy jednak bagatelizować sprawy, jeśli brodawka do tej pory była wypukła i nagle samoistnie uległa wciągnięciu do wewnątrz. Jest to rzadki objaw nowotworu piersi, niemniej zalecana jest konsultacja z onkologiem, aby wykluczyć lub potwierdzić raka. Szczególnie jeśli objaw ten pojawił się nagle w wieku dojrzałym – dodaje dr Waldemar Weiss, chirurg z Paryża operujący w Klinice Chirurgii Estetycznej w Warszawie. Gdy brodawka lub brodawki sutkowe są wciągnięte od zawsze (czyli mniej więcej od okresu dojrzewania, kiedy piersi zaczynają rosnąć), nie ma powodu do niepokojów. Przyczyną tego stanu jest skrócenie przewodów mlecznych. To wada anatomiczna, która może dotknąć zarówno kobiet, jak i mężczyzn, ponieważ w ich piersiach także znajdują się te przewody – nie mają one jednak dużego znaczenia, a defekt ten w żaden sposób nie wpływa na funkcjonalność gruczołów. Natomiast w przypadku pań wada ta utrudnia karmienie piersią, jednak nie jest ono niemożliwe. Leczenie operacyjne wciągniętych brodawek sutkowych Wciągnięte brodawki sutkowe można zoperować. Warto jednak pamiętać, że po zabiegu plastycznym karmienie piersią nie będzie już możliwe. Dlatego na operację powinny zdecydować się kobiety, które nie planują zachodzić w ciążę albo też poczekać z decyzją na czas po zakończeniu karmienia. Zabieg polega bowiem na wykonaniu niewielkiego nacięcia, uwolnieniu skróconych przewodów wyprowadzających oraz ich wydłużeniu. W ten sposób wypukłość brodawki zostaje odtworzona, a blizna jest praktycznie niewidoczna. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, dlatego nie jest wymagana hospitalizacja. Warto jednak przez jeden dzień po zabiegu odpocząć, a przez tydzień powstrzymać się od ćwiczeń i stosować odzież uciskową. Szwy zdejmowane są po 10 dniach. I choć powstałe blizny są niewielkie, dla ich prawidłowego gojenia należy unikać wystawiania ich na działanie promieniowania słonecznego, a także stosować się do zaleceń lekarza. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Przeczytaj także 4 najlepsze metody wybielania zębów Marzysz o śnieżnobiałym uśmiechu? Zobacz sprawdzone sposoby na profesjonalne i samodzielne usuwanie przebarwień zarówno w domu, jak i w gabinecie. Przekonaj się, co wybiela zęby w krótkim czasie. Nie... Co pokazuje komputerowe badanie wzroku? Komputerowe badanie wzroku to popularne badanie, które wiele salonów optycznych oferuje swoim klientom nawet bezpłatnie. Nie każda osoba myśląca nad zakupem okularów jest jednak świadoma, że za... Zasady prawidłowego mierzenia ciśnienia tętniczego Regularne badanie ciśnienia krwi powinny przeprowadzać nie tylko osoby, u których zdiagnozowano nadciśnienie. Jest to ważne również u osób zdrowych – ponieważ zbyt wysokie ciśnienie może przyczynić... Jak skutecznie usuwać przebarwienia? Przebarwienia na skórze nie wpływają pozytywnie na estetykę naszego wyglądu. Dla wielu bywają wręcz powodem poważnych kompleksów. Kiedy pojawiają się na twarzy, dekolcie i dłoniach mogą dodawać lat... Szacuje się, że nawet 10% ludzkości może być zarażone wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV, Human Papilloma Virus), co oznacza, że na świecie może być ponad 740 milionów ludzi zarażonych którymś z ponad 100 rodzajów wirusa. Wiele z nich jest znacznie bardziej niebezpiecznych niż potocznie występujące kurzajki i brodawki stóp, choć również i ich najlepiej się jak najszybciej pozbyć. Spis treści: Skąd się biorą kurzajki i brodawki Kto jest szczególnie zagrożony i jak unikać zarażenia? Sposoby na brodawki, czyli co zrobić z kurzajką? rozwiń Skąd się biorą kurzajki i brodawki Zazwyczaj kurzajki występujące na rękach nie są bolesne, ale wciąż powodują dyskomfort spowodowany samym wyglądem brodawki lub umiejscowieniem mogącym ingerować podczas codziennych manualnych czynności. Te brodawki, które występują na stopach, mogą być znacznie bardziej uciążliwe. W przypadku wystąpienia rodzaju myrmecia (brodawki głębokie), chodzenie może być znacznie utrudnione z racji miejscowego bólu stóp. Przyczyną występowania brodawek są różne typy wirusa HPV. W przypadku kurzajek i brodawek mozaikowych odpowiedzialnych jest za to wirus HPV-2 (choć w przypadku kurzajek również HPV-4 i HPV-7), a jeśli chodzi o brodawki głębokie, to odpowiedzialny za ich powstawanie jest HPV-1. Nawet biorąc pod uwagę, że zarówno kurzajki, jak i brodawki stóp należą do grupy brodawek o niskim ryzyku onkologicznym, to pod względem estetycznym są dla większości ludzi nie do przyjęcia. Zmagania z brodawczakiem ludzkim mają swoją długą historię w medycynie, zwłaszcza ludowej, udokumentowanej w większości przypadków jedynie ustnie. Już babcie naszych babć za remedium na kurzajki i brodawki stóp uznawały sok z łodygi glistnika (albo tzw. jaskółczego ziela), podobnie traktowały mniszek lekarski czy czosnek. W obecnych czasach jest więcej metod leczenia, których skuteczność może poświadczyć nie tylko ustny przekaz. Oczywiście, przyczyniło się do tego rozszyfrowanie, w jaki sposób przenosi się wirus HPV i jak najłatwiej się można zarazić brodawkami i kurzajkami. Kto jest szczególnie zagrożony i jak unikać zarażenia? Kurzajki można się zarazić poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą, ale też poprzez korzystanie z jednego ręcznika lub przedmiotów codziennego użytku. Wysokie prawdopodobieństwo złapania wirusa istnieje również podczas wizyt w miejscach, gdzie bywa wiele osób i może dochodzić do bezpośrednio kontaktu ze skórą. Mowa tu o basenach (szczególnie brodzikach), saunach, solarium czy szatniach. Drugim czynnikiem, na który warto zwracać uwagę to bycie w grupie ryzyka. Najbardziej narażeni na zarażenie się wirusem HPV są młodzi ludzie, dojrzewająca młodzież i dzieci. Sprzyjają temu niehigieniczne zachowania, takie jak korzystanie ze wspólnych narzędzi do paznokci czy pedicure'u, ale również obgryzanie paznokci. Prawda jednak wygląda tak, że kurzajki można mieć w każdym wieku, wystarczy do tego okresowy spadek odporności, który wywoła aktywację wirusa i pojawienie się uciążliwych symptomów. Sposoby na brodawki, czyli co zrobić z kurzajką? Zważywszy na wielość metod walki z kurzajkami, można pokusić się o stwierdzenie, że nie ma jednego remedium, które eliminowałoby problem. Jedną z najstarszych metod jest lapisowanie, czyli smarowanie kurzajki lub brodawki cieczą zawierającą jedną z trzech substancji mogących zlikwidować oporne brodawki: kwas salicylowy, kwas mlekowy lub mocznik. Każda z nich ma szansę na powstrzymanie wzrostu i w końcu doprowadzenie do zniknięcia brodawki lub kurzajki. Biorąc pod uwagę nieprzewidywalność brodawek wywołanych HPV, niektórym mogą pomóc metody farmakologiczne, a inni będą zmuszeni do sięgnięcia po poważniejsze środki. Kolejnym etapem walki z kurzajkami jest z reguły wizyta u dermatologa, który może zaproponować wykonanie jednego z kilku zabiegów: łyżeczkowanie, krioterapia, likwidacja laserem CO2 lub elektrokoagulację. Jak usunąć kurzajkę – wady i zalety wymienionych metod. Każdy z tych metod ma swoje wady i zalety. Skuteczność łyżeczkowania jest okupiona powstaniem przebarwienia po kurzajce, z kolei krioterapia jest znacznie mniej inwazyjna, ale również grozi przebarwieniami, jeśli nie stosuje się jej na stopach lub rękach. Laser CO2 słynie z precyzyjnego usuwania kurzajek, choć może powodować blizny. Zarówno krioterapię, jak i zabieg laserem trzeba powtarzać, aby mieć pewność, że komórki zakażone HPV zostają zlikwidowane. Ostatnim zabiegiem jest elektrokoagulacja, będąca bolesnym, choć tanim zabiegiem. Czy jesteśmy bezpieczni po usunięciu brodawki lub kurzajki? W przeciwieństwie do wielu innych chorób wirusowych wyleczenie objawów jednego szczepu wirusa nie daje pewności, że nie zakazimy się innym. Można więc szacować, że jeśli mieliśmy kurzajkę/i, to istnieje ryzyko ich powrotu. Możliwe jednak, że nawet nieleczone kurzajki po kilku tygodniach odpadną dzięki interwencji naszego układu odpornościowego. Problem leży tutaj w miejscach, które upodobały sobie kurzajki, czyli dłonie i stopy. Nie należą one do najbardziej ukrwionych obszarów ludzkiego ciała, więc istnieje ryzyko, że komórki odpornościowe nie wykryją wirusa. Warto również wiedzieć, że wirus HPV znacznie częściej objawi się u osób ze zmniejszoną odpornością, a więc narażone na zachorowanie są głównie z osłabionym lub nie w pełni wykształconym układem odpornościowym. Do tej grupy należą seniorzy, dzieci, nastolatkowie, chorzy na AIDS oraz inne osoby, których choroby spowodowały upośledzenie układu immunologicznego. O ile w przeszłości brodawczaki bezkarnie mogły zarażać i przenosić się między ludźmi, to w dzisiejszych czasach z racji wysokiego poziomu higieny i wiedzy medycznej, jest to o wiele trudniejsze. Faktem jednak pozostaje, że współczesna medycyna wciąż nie odkryła skutecznego sposobu na pozbycie się wirusa HPV i pacjentom zostaje leczenie objawów, które mogą w przyszłości wrócić. Niemniej, eksperci mówią o planach zbadania ostatnich 30 rodzajów wirusa, co prawdopodobnie poskutkuje większym zrozumieniem chorób wywołanych przez HPV.

jak zmniejszyć brodawki sutkowe domowe sposoby